Najczęściej stosowane metody radzenia sobie z lękiem separacyjnym, w przypadku gdy stres jest niewielki, to:
1. Umożliwienie psu zabawy polegającej na gryzieniu i żuciu jest doskonałą metodą rozładowania napięcia. Ta forma zabawy może być wykorzystywana w chwili nieobecności właściciela bądź w momentach kiedy nie możemy się psem zająć. Należy psu dostarczyć rożnego rodzaju gryzaki, prasowane kości, sznurki dostępne w sklepie zoologicznym. Bardzo dobrze sprawdza się również Kong, do środka którego możemy włożyć kilka kulek suchego jedzenia lub innych przysmaków.
Ta forma aktywności jest jednym z elementów rozwiązania problemu z gryzieniem przedmiotów pozostawionych przez właścicieli, aby mieć pewność że pies w trakcie nieobecności opiekunów skupia się na gryzieniu przeznaczonych do tego celu rzeczy, należy przedmioty które chcemy ochronić spryskać płynem przeciwko obgryzaniu przedmiotów.
W chwilach gdy pies zostaje sam w domu możemy wykorzystać silnie rozwinięty zmysł węchu. Przed wyjściem z domu należy pochować różnego rodzaju niespodzianki (np. świńskie ucho, gryzaki, kulki suchej karmy czy zabawki przeznaczone do gryzienia) w łatwo dostępnych miejscach. Połączenie tego typu aktywności z zamiłowaniem do żucia pozwoli na zabicie nudy i odwrócenie uwagi psa od takich rzeczy jak dywan, nogi od stołu, itp. podczas samotnie spędzanych chwil w domu.
2. Ograniczenie bodźców zewnętrznych, wywołujących niepożądane zachowania, np.: szczekanie na odgłos kroków na klatce schodowej. Pozostawienie psa w pomieszczeniu odległym od źródła czynników wywołujących (np.: z dala od drzwi wejściowych, z dala od ulicy). Zasłonięcie okien by uniemożliwić docieranie bodźców wizualnych. Włączenie radia czy TV by zmniejszyć pobudzenie psa.
3. Kennel Klatka – Wykorzystujemy w ten sposób atawistyczny syndrom nory, a wiec miejsca w którym pies czuje się komfortowo i bezpiecznie. Bardzo często spotykam się z opinią, że zastosowanie KK polega tylko i wyłącznie na kupieniu, postawieniu i zamknięciu psa – jest to ogromny błąd, który może pogłębić problem z zachowaniem. Przyzwyczajanie do tego obiektu powinno odbywać się stopniowo, w zależności o reakcji danego osobnika. KK musi kojarzy się psu z czymś przyjemnym, należy uwarunkować pozytywną reakcję emocjonalną, związaną z miejscem w którym pies będzie spędzał czas pod nieobecność opiekunów. Osiągnąć to możemy karmiąc psa w klatce, wrzucając mu tam zabawki, gryzaki itp. KK musi stać się dla psa źródłem przyjemności i absolutnie nie może kojarzyć się z karą.
Metod radzenia sobie z tym problemem jest znacznie więcej, ale to który ze sposobów okaże się skuteczny zależy od bardzo wielu czynników, jeśli więc Twój pies prezentuje silne problemy separacyjne należy skontaktować się z behawiorystą w celu ustalenia przyczyny oraz opracowania dokładnego planu terapii zamiany zachowania. Podstawą jest indywidualne podejście do danego przypadku – bez tego ciężko będzie osiągnąć sukces, możemy też zupełnie nieświadomie pogłębiać problem stosując źle dobrane metody.
Małgorzata Kozłowska DipCabt, behawiorysta członek COAPE, CAPBT
